Wat voor jezelf acties zijn die vanzelfsprekend zijn, kunnen voor kinderen met een stoornis binnen het autistisch spectrum of ADHD ontzettend moeilijk te begrijpen en te leren zijn. Aankleden is daar een goed voorbeeld van. Kinderen met ADHD zijn vaak heel snel afgeleid en kunnen daardoor al meerdere keren een lange broek in handen hebben gehad in plaats van de onderbroek die toch echt eerst aan moet. Jonge kinderen met autisme hebben ook veel moeite met dit proces.
Maak het proces inzichtelijk
Aangezien het ene kind het andere niet is, is het altijd van belang om te kijken wat jouw kind nodig heeft binnen het proces van aankleden. De een heeft meer stapjes nodig binnen het proces dan de ander. Je kunt het proces inzichtelijk maken voor jouw kind door het gebruik van picto’s. Het aankleedproces kan je op een rustige manier bespreken en doorlopen met jouw kind. De stapjes kan je in de vorm van picto’s vastleggen op het planbord. Neem hier goed de tijd voor en laat jouw kind zelf meedenken hierin. Het is van groot belang dat je kind zelfvertrouwen krijgt in wat hij of zij weet en kan.
Denk in stappen
Je kunt je wel voorstellen dat het hele proces van aankleden zeker in het begin te veel zal zijn om te bevatten in een aantal stappen. Splits het aankleedproces op in een aantal stappen en begin met het eerste stapje. Zo houd je het voor je kind ook behapbaar. Een eerste stap kan zijn het uittrekken van de pyjama, of het aantrekken van een schone onderbroek. Binnen het aan- en uittrekken zitten namelijk een aantal handelingen. Voor jezelf is het waarschijnlijk vanzelfsprekend maar jouw kind heeft het, zeker in het begin, nodig om die stappen te zien en te kunnen leren.
