Sommige kinderen ervaren bepaalde prikkels extra sterk. Dat komt door de sensorische informatieverwerking. Het gevoel van de zintuigen wordt sterker waargenomen. Koud, nat, wind, het voelt allemaal een beetje TE.
Misschien is de sneeuw even leuk. Sleeën, sneeuwballen gooien, jezelf laten vallen in een sneeuwduin.
Maar dan ineens, als van het ene op het andere moment, loopt het emmertje over en gaat het niet meer. Boos, angst, overprikkeling.
Mijn zoon ging vandaag 3x naar buiten. De eerste keer stond hij binnen 5 tellen huilend in de gang; veel te koud en veel te slecht gekleed. De 2de keer ging het iets beter en de 3de keer was ik eerder binnen dan hij! Hij kleedde zich steeds beter aan, maar het hielp ook dat hij steeds beter wist wat hij kon verwachten. Hoe voelt de sneeuw, hóe koud is het precies. En: als ik het koud heb, gaat dat dan ooit weer over? Die duidelijkheid helpt.
Door zaken voor te structureren, is er meer ruimte om flexibel om te gaan met dingen die niet te voorspellen zijn. Meer duidelijkheid geeft meer rust. En omdat hij de 3de keer wist wat hij kon verwachten, heeft hij heerlijk meegespeeld!
